W 1955 r. rozpoczęła się piękna, choć trudna historia teatru dla dzieci w Kielcach. Pasjonat Stefan Karski powołał stowarzyszenie, którego członkowie, wtedy jeszcze niezawodowi aktorzy, pokazywali dzieciom przedstawienia lalkowe. Jeździli z nimi po miasteczkach naszego województwa, a w samych Kielcach spektakle odbywały się w gościnnych progach różnych instytucji. Sam teatr długo nie miał stałej siedziby. Przytulał się zatem, a to w WDK-u, a to w filharmonii, która wtedy mieściła się przy ul. Sienkiewicza. Miał za to ładne imię – „Kubuś”, choć w zamyśle pana Karskiego, nie chodziło o imię chłopca, a nawiązanie do jedynego wozu pancernego walczącego po stronie powstańców warszawskich. Oficjalnie nazywał się Objazdowy Teatr Lalki i Aktora „Kubuś”.
Młoda publiczność z wielką radością i zaangażowaniem śledziła losy lalkowych bohaterów, co pomogło sformalizować działalność i w 1965 r. teatr „Kubuś” stał się instytucją państwową. Choć nadal bez własnej sceny, ale już z własnymi pomieszczeniami technicznymi. Przełomowy okazał się rok 1992, kiedy to za dyrekcji Ireny Dragan kamienica przy ul. Dużej 9 stała się oficjalną siedzibą teatru, z niewielką sceną i klimatyczną widownią. Do tego budynku na spektakle, ale też na warsztaty i inne wydarzenia okołoteatralne widzowie przychodzili przez około 30 lat.
Nowa siedziba, specjalnie wybudowana na potrzeby teatru, zaczęła funkcjonować 31 sierpnia 2024 r. Można w niej oglądać spektakle na dwóch scenach. Widownia dużej sceny mieści 148 osób, a na małej jest 66 krzesełek. Zdecydowanie polepszyły się warunki pracy aktorów i całej ekipy technicznej. I tylko widzowie z sentymentem wspominają wygodne, kolorowe i przytulne kanapy na widowni starej siedziby.
