Tuż przy katedrze kieleckiej od lat pięćdziesiątych XVIII w. stoi kaplica Męki Pańskiej zwana Ogrójcem. Po raz pierwszy wzmianka o niej pojawiła się w inwentarzu kolegiackim w 1753 r. Została ona wzniesiona przez ks. Józefa Jana Rogallę. Kapłan ten był krakowskim kanonikiem katedralnym, prefektem i kustoszem kolegiaty kieleckiej oraz proboszczem w Iłży. Po za nazwiskiem fundatora nie zachowały się dokumenty mówiące o architekcie, budowniczych czy kosztach powstałego budynku.
Kaplica Męki Pańskiej pełniła funkcję liturgiczną: odprawiano w niej msze, zbierano się na nabożeństwa i śpiew pieśni nabożnych. Przy niej usytuowany był ołtarz podczas oktawy Bożego Ciała, kiedy to procesja tylko okrąża świątynię.
Ogrójec pełnił też i pełni do dzisiaj funkcję kaplicy przedpogrzebowej. Niektórzy, trzeba podkreślić zamożni, mieszczanie byli w nim chowani. Zamożność nie była jedynym kryterium dostąpienia zaszczytu pochowania w krypcie grobowej pod posadzką kaplicy. Wieczny spoczynek znajdowali tu także ludzie mający zasługi dla Kościoła katolickiego czy zasłużeni członkowie bractw religijnych istniejących w parafii kolegiackiej. Byli tu też chowani zmarli księża. Co kilka lat oczyszczano kryptę, przenosząc wydobyte szczątki do zbiorowej mogiły na cmentarzu. Praktyki te miały miejsce jeszcze w XIX w. Ostatni raz (w 1973 r.) do opróżnionej krypty przeniesiono ok. 60 pojemników kości i 30 trumien wyjętych z podziemi katedry. Miało to miejsce podczas remontu kościoła katedralnego i przygotowywania miejsca pochówku dla biskupów ordynariuszy. Wówczas wejście do krypty zamknięto marmurową płytą, a kilka lat później na całość położono posadzkę z marmuru bułgarskiego.
W 1912 r. budowniczy gubernialny Stanisław Szpakowski dobudował półkolistą absydę. Została ona sfinansowana przez Amelię Humblet, która w testamencie na ten cel zapisała 500 rubli srebrnych.
W swej historii obiekt był wielokrotnie remontowany. Naprawiano elewację, przemalowywano polichromię, wstawiano nowe drzwi i okna. Ogrójec liczy 11 m długości, 6,6 m szerokości oraz 13,64 m wysokości łącznie z wieńczącym go krzyżem.
Obecnie wyposażenie obiektu składa się z drewnianych podstaw pod trumnę, dwudziestowiecznego żyrandola i kilku krzeseł. Najstarszym obiektem jest wiszący na ścianie prezbiterium barokowy, drewniany, pokryty polichromią krucyfiks. Przy wejściu wmurowana jest kamienna kropielnica z 1853 r. z tabliczką poświadczającą, że jej fundatorem jest Antoni Zarzycki.
Na zewnętrznej południowej ścianie zachowały się dwie tablice epitafijne wmurowane w XIX w. Pierwsza poświęcona Annie Wilskiej, której inskrypcja brzmi: „Annie z Żurowskich Wilskiey w 29ymroku życia d. 11go listopada 1824 r. zgasłey naylepszey Matce naylepszey Kobiecie syn Leon Wilski kamień czci i pamięci poświęca 1849 roku”. Druga upamiętnia Elżbietę i Jana Glogierów: „D.O.M. Elżbiecie z Juglingów w 66 roku życia w d. 18 stycznia 1827 r. i Janowi Glogier patronowi Trybunału Cywilnego Guberni Radomskiey w 38 r. życia w d. 2 maia 1850 r. w mieście Kielcach zmarłym wieczny spoczynek racz dać Panie” (obie inskrypcje odczytał Piotr J. Starzyk).
Opracowano na podstawie Piotr J. Starzyk, Kaplica Ogrójcowa w Kielcach, Muzeum Historii Kielc 2014, Źródła do dziejów Kielc, seria nowa, zeszyt 5